Het van Minnenhuis.
Dit leuke huis heb ik van vrienden gekregen in juni 2009
Ik vermoedde al meteen dat het erg op mijn ouderlijk huis leek
waarin ik 16 jaar gewoond heb. Gelukkig heb ik nog mooie foto's en kon
vergelijken.
Ik werd op slag verliefd op dit heerlijke huis.
Er zijn enige verschillen , zoals een raam in het sousterain en de
hijsbalk en de
buitentraptreden.
Het waren erg gelukkige jaren, waaraan ik heel veel herinneringen heb.
Naast ons aan de rechterkant woonde de actrice Wiesje Bouwmeester,
aan wie ik met
plezier terugdenk.
Mijnheer (Opa) van Minnen maakte dit poppenhuis jaren geleden voor
zijn kleinkinderen, maar deze meisjes waren geen poppenhuiskinderen.
Zij probeerden het huis met vereende krachten te slopen.
Moeder Riet zag het vele werk van Opa en zette het huis op zolder,
waar het al die jaren op mij heeft gewacht. Door hun verhuizing naar
een flat kreeg ik het huis. Wat een gelukkig mens ben ik toch.
Het huis kreeg van mij de naam Van Minnen naar de bouwer.
Bedenk dat dit huis voor kinderen werd gebouwd.
De meubeltjes die er in staan, zijn speel meubeltjes en mijn
kleinkinderen vonden het prachtig om mee te spelen.
Hier onder zie je een fotovoorstellling van hoe het huis
eerst ingedeeld was toen ik het kreeg.
Ik ben nu eindelijk aan het werk aan het huis. Denk wel iedere keer
als ik wat weghaal aan de lieve Opa, die het huis voor zijn
kleindochters bouwde. Maar misschien zit hij nu boven te lachen om
mijn liefde voor dit leuke huis.
Door het werken aan het huis komen allerlei herinneringen boven.
Wat bijzonderheden over het echte huis aan de Reguliersgracht:
Het huis was van 1 eigenaar en hij had zelf de kantoren op de 2e etage
en was een import- en export firma.
Hij had de andere ruimten verhuurd als kantoorruimte aan enkele
advocaten en procureur generaal.
In het begin in 1949 was er geen riolering en loosde het afvalwater
in de gracht, nadat het afvalwater eerst "gezuiverd" was in een beerput.
Pas in 1963 was er sprake van dat er een riolering kwam,
zodat er geen afval meer geloosd zou worden in de grachten.
Maar dat heb ik niet meer meegemaakt.
Vanwege allerlei mij onbekende redenen mocht mijn vader van de eigenaar
daar niet wonen en had hij zijn woonadres ergens anders, maar woonde
natuurlijk wel bij mijn moeder en mij, want waarvoor waren zij anders
getrouwd?
Na de oorlog moesten mensen met (te) grote huizen inwoning nemen.
Er was immers te weinig woonruimte in Amsterdam. Hij vond tijdens een
wandeling met mij in het Vondelparkiemand, die iemand naar inwoning
zocht, maar daar niet zelf wilde wonen. Het contact was gelegd en tot
aan de dood van deze dame hebben wij contact gehouden.
Mijn moeder was concierge en zorgde 's morgens voor de koffie,
anders hadden zij daar niet mogen wonen.
Mijn zus heeft hier als baby ook gewoond, nadat zij geboren was in het
ziekenhuis.
Links was een pension met mensen uit Indonesie en mensen, die ontheemd
uit de 2e oorlog wereldoorlog kwamen. Rechts van ons woonde in het
sousterain Wiesje Bouwmeester, een toneelspeelster van wie ik enkele
toneelstukken mocht lezen en zij mij eruit voorlas en soms wat
voorspeelde.
Daarboven had een arts zijn spreek- en behandelkamer en woonde hij
daarboven, waarschijnlijk was de zwarte Mercedes, die je op de grote
foto ziet van hem.
Halverwege de gracht woonde de broer van Karel Appel en zijn vrouw,
die voor hun kinderen het hele sousterain als speelgedeelte hadden
laten verbouwen en hun dochter was mijn schoolvriendin.
De tuin die achter het huis lag, werd niet goed onderhouden, maar heeft
voor mij dierbare herinneringen.
Het huis had een prachtige 13 meter lange marmeren gang, waarin ik
mocht rolschaatsen als er niemand meer aanwezig was.
Er hing in de voorgang voor die lange marmeren gang een mooie
ganglamp, die lijkt op de ganglamp in de laatste Dolls House Nederland,
dus het is zeker dat ik die ga maken voor het Minnenhuis.
Ik hoop gauw de foto van mijn eigengemaakte lamp te kunnen laten zien.
De werkzaamheden:
(3-12-09)
De randen om de ramen aan de buitenkant zijn weg.
(15-12-09)
Frans heeft de draaibare gevel losgeschroefd, want dat werkt wat beter.
Vandaag en gisteren heb ik alle vloerbedekking weggestoken. Het is nu
opeens wel heel erg kaal.
Alle meubeltjes heb ik opgeborgen in een doos, want misschien gebruik er
enkele nog van.
Het werken aan het huis brengt mij terug naar mijn jeugd, herinner me
allerlei voorvalletjes, zoals het rondbrengen van oliebollen door mijn
moeder.
Wanneer ik mijn rapport van school kreeg, mocht ik altijd langs alle
kantoren en kreeg dan van iedereen wat geld.
(27-12-09)
De vastgeplakte vloeren losgestoken. Ben ik toch mooi 3 dagen mee
zoet geweest.
Er zijn veel restanten van het zeil achtergebleven, dus ik ga met van
allerlei spul proberen die los te krijgen, weken, als het er maar vanaf gaat.
Het is net als in de liefde, alles is geoorloofd.
(1-2-2010)
Onze kleindochter heeft weer heerlijk gespeeld met de meubeltjes, die
ik er weer ingezet had.
Als de deuren open staan gaat onze hond weer op de "stoep" liggen.
februari 3 februari 2011.
De werkzaamheden hebben heel lang stil gestaan, ruim een jaar.
De trappen waren het probleem, dat ik eigenlijk niet verder kon.
Het vinyl er omheen wegsteken was zo'n klus dat ik dacht dat ik
misschien beter een nieuw huis kon bouwen met als voorbeeld mijn
Van Minnenhuis.
Frans die mijn liefde voor dit poppenhuis kent, ging aan de slag en
in mum van tijd lagen de trappen eruit.
De kale ruimten waren behangen en het was nu allemaal zo veel
makkelijk om alles af te steken. Ik heb de gewoonte om bij het
verwijderen van behang de bovenkant kleddernat te maken, dan
gaan de hoeken en bovenkant omkrullen en door steeds water
tussen de muur en het behang te spuiten, zakt het behang uit zich
zelf naar beneden.
Zou dat ook bij een poppenhuis zo werken? Met welke lijm had Opa
van Minnen (zo heet de maker in mijn gedachten) het gelijmd hebben?
Gelukkig bleek dat gewoon behangersplaksel te zijn geweest en nu is
mijn huis helemaal kaal.
IK kan gaan de binnenkant gaan opbouwen.
Het van Minnenhuis komt mettertijd aan de muur te hangen. Het is nu
al zo zwaar dat er eigenlijk geen extra gewicht (behalve dan van de
inrichting) meer mag bijkomen.
Je hebt plastic strips in de handel en daarmee kun je namaak steentjes
van zilverzand op je huis maken, ziet er heel echt uit.
De afgelopen weken heb ik al mijn kasten op zijn kop gezet om die strips
te zoeken, maar ze zijn onvindbaar, maar ik weet nu wel wel weer hoeveel
ik in voorraad heb.
De leukste dingen kwam ik weer tegen, niet dat je ze vergeet, maar je gaat
het weer eens met andere ogen bekijken. Prachtige kroonluchters, een hele
mooie set voor het boudoir, bestaande uit wastafel, bijpassende
prachtige geborduurde handdoekjes, bijbehorende parfumsetjes en meer
van dat moois. Tijdens het in en uitpakken kreeg ik weer de mooiste
visioenen over mijn poppenhuis.
Nu ziet het er zo uit, er moet nog veel gebeuren.
Natuurlijk kan ik die strips niet vinden, dus goede raad was duur en heb zelf
zo'n soort strip gemaakt. Plastic beprint, uitgesneden en proefjes gemaakt en
het lijkt te werken,maar nu nog op het poppenhuis uitproberen of het inderdaad
lukt.
Wat een tegenvaller, ik vond het steentjes maken op het huis niet mooi worden,
dus alles er weer afgestoken en de binnenkant weer gewit.
Ben ook weer eens op internet gaan zoeken naar het huis en zag een paar
prachtige foto's van de tuinen van mooie grachtenpanden.
Ondertussen beef ik denken aan hoe onze keuken aan de tuinkant was.
Daarin zaten 2 ramen boven het aanrecht. Dat wilde ik ook weer en
heb een nieuwe 2e achterkant van het huis gemaakt om daarachter een
foto van een tuin te plakken. Hetzelfde met de huiskamer boven de keuken
nu alleen nog een foto vinden met boomtoppen.
Januari 2013
De trappen waren een uitzoekklusje.
Omdat de trappen te stijl werden als ze van beneden
naar boven in 1 trap moesten, daarom heb ik er gedeelde trappen van gemaakt.
Hierdoor bleken de plafonds te laag en moest er een stuk van de vloer uit
gezaagd worden. Mag het bijna niet zeggen, maar was een rotklus, ben je
toch zo maar een middag mee bezig.
Met de trappen ziet het er al meteen een stuk beter uit. Op de foto lijken
de trappen schots en scheef te staan, maar in werkelijkheid staan ze recht.
Ben nu bezig met het uitdenken van de leuningen, want mijn dames en
heren mogen toch geen val van deze trappen maken?
Mist u de trap naar de zolder? Ja dat kan. Het wordt een zgn Vlizo-trap.
U ziet dan alleen maar het luik met een trektouw. Nu is het nog een gat.
Wie problemen met sommige maaksels voorziet zoals ik, dan moet je slim
zijn.
Het plan is dat de trap een rode loper krijgt. maar of die toekomst droom
uit komt? De tijd zal het leren.
Wordt vervolgd.
