Dit leuke huis heb ik van vrienden gekregen in juni 2009.

       

           

                                                           1950

 

Ik vermoedde al meteen dat het erg op mijn ouderlijk huis leek

waarin ik 16 jaar gewoond heb. Gelukkig heb ik nog mooie foto's en kon vergelijken.

Ik werd op slag verliefd op dit heerlijke huis.

 

Er zijn enige verschillen , zoals een raam in het sousterain en de hijsbalk en de

buitentraptreden.

Het waren erg gelukkige jaren, waaraan ik heel veel herinneringen heb.

Naast ons aan de rechterkant woonde de actrice Wiesje Bouwmeester, aan wie ik met

plezier terugdenk. 

 

Mijnheer (Opa) van Minnen maakte dit poppenhuis jaren geleden voor zijn kleinkinderen,

maar deze meisjes waren geen poppenhuiskinderen. Zij probeerden het huis met vereende

krachten te slopen. Moeder Riet zag het vele werk van Opa en zette het huis op zolder,

waar het al die jaren op mij heeft gewacht. Door hun verhuizing naar een flat kreeg ik het

huis. Wat een gelukkig mens ben ik toch.

 

Het huis kreeg van mij de naam Van Minnen naar de bouwer.

 

Bedenk dat dit huis voor kinderen werd gebouwd.

De meubeltjes die er in staan, zijn speel meubeltjes en mijn kleindochter (4) vindt het

prachtig om er mee te spelen. 

 

                         

 

 

 

     

 

 

 

                     

 

 

 

 

Ik ben nu eindelijk aan het werk aan het huis. Denk wel iedere keer als ik wat weghaal aan

de lieve Opa, die het huis voor zijn kleindochters bouwde. Maar misschien zit hij nu boven

te lachen om mijn liefde voor dit leuke huis.    

 

 

                 

 

Door het werken aan het huis komen allerlei herinneringen boven.

 

 

Wat bijzonderheden over het echte huis aan de Reguliersgracht.

 

Het huis was van 1 eigenaar en hij had zelf de kantoren op de 2e etage en hij had de andere

ruimten verhuurd als kantoorruimte aan enkele advocaten.

In het begin in 1949 was er geen riolering en loosde het afvalwater

in de gracht, nadat het afvalwater eerst "gezuiverd" was in een beerput. 

Pas in 1963 was er sprake van dat er een riolering kwam,

zodat er geen afval meer geloosd zou worden in de grachten.

Maar dat heb ik niet meer meegemaakt.

  

Vanwege allerlei mij onbekende redenen mocht mijn vader van de eigenaar daar

niet wonen en had hij zijn woonadres ergens anders, maar woonde natuurlijk wel bij

mijn moeder en mij, want waarvoor waren zij anders getrouwd?

Na de oorlog moesten mensen met (te) grote huizen inwoning nemen. Er was immers

te weinig woonruimte in Amsterdam. Hij vond tijdens een wandeling met mij in het Vondelpark

iemand, die iemand naar inwoning zocht, maar daar niet zelf wilde wonen. Het contact was

gelegd en tot aan de dood van deze dame hebben wij contact gehouden.

 

Mijn moeder was concierge en zorgde  's morgens voor de koffie, anders hadden zij daar niet

mogen wonen.

Mijn zus heeft hier als baby ook gewoond, nadat zij geboren was in het ziekenhuis.

Links was een pension met mensen uit Indonesie en mensen die ontheemd uit de

2e oorlog wereldoorlog kwamen. Rechts van ons woonde in het sousterain

Wiesje Bouwmeester, een toneelspeelster van wie ik enkele toneelstukken mocht

lezen en zij mij eruit voorlas en soms wat voorspeelde.

Daarboven had een arts zijn spreek- en behandelkamer en woonde hij daarboven,

waarschijnlijk is de zwarte Mercedes, die je op de grote foto ziet van hem.

Halverwege de gracht woonde de broer van Karel Appel en zijn vrouw, die voor hun kinderen

het hele sousterain als speelgedeelte hadden laten verbouwen en hun dochter was

mijn schoolvriendin.

 

De tuin die achter het huis lag, werd niet goed onderhouden, maar heeft voor mij

dierbare herinneringen.

 

Het huis had een prachtige 13 meter lange marmeren gang, waarin ik mocht rolschaatsen als er

niemand meer aanwezig was.

Er hing in de voorgang voor die lange marmeren gang een mooie ganglamp, die lijkt op de

ganglamp in de laatste Dolls House Nederland, dus het is zeker dat ik die ga maken

voor het Minnenhuis.  Ik hoop gauw de foto van mijn eigengemaakte lamp te kunnen laten zien.

 

                                

 

 

 

De werkzaamheden:

 

(3-12-09)

De randen om de ramen aan de buitenkant zijn weg.

 

(15-12-09)

Frans heeft de draaibare gevel losgeschroefd, want dat werkt wat beter.

Vandaag en gisteren heb ik alle vloerbedekking weggestoken. Het is nu opeens wel

heel erg kaal.  

Alle meubeltjes heb ik opgeborgen in een doos, want misschien gebruik er enkele

nog van.

Het werken aan het huis brengt mij terug naar mijn jeugd, herinner me allerlei

voorvalletjes, zoals het rondbrengen van oliebollen door mijn moeder.

Wanner ik mijn rapport van school kreeg, mocht ik altijd langs alle kantoren en kreeg

dan van iedereen wat geld.

 

(27-12-09)

De vastgeplakte vloeren losgestoken. Ben ik toch mooi 3 dagen mee zoet geweest.

Er zijn veel restanten van het zeil achtergebleven, dus ik ga met van allerlei spul

proberen die los te krijgen, weken, als het er maar vanaf gaat.

Het is net als in de liefde, alles is geoorloofd.

 

(1-2-2010)

Onze kleindochter heeft weer heerlijk gespeeld met de meubeltjes, die ik er weer ingezet had.

Als de deuren open staan gaat onze hond weer op de "stoep" liggen.

 

 

februari 3 februari 2011.

 

De werkzaamheden hebben heel lang stil gestaan,  ruim een jaar.

De trappen waren het probleem, dat ik eigenlijk niet verder kon. Het vinyl

eromheen wegsteken was zo'n klus dat ik dacht dat ik misschien beter

een nieuw huis kon bouwen met als voorbeeld mijn Van Minnenhuis.

Frans die mijn liefde voor dit poppenhuis kent, ging aan de slag en in mum

van tijd lagen de trappen eruit.

De kale ruimten waren behangen en het was nu allemaal zo veel makkelijk

om alles af te steken. Ik heb de gewoonte om bij het verwijderen van

behang de bovenkant kleddernat te maken, dan gaan de hoeken en

bovenkant omkrullen en door steeds water tussen de muur en het behang

te spuiten, zakt het behang uit zich zelf naar beneden. 

Zou dat ook bij een poppenhuis zo werken? Met welke lijm had Opa van

Minnen (zo heet de maker in mijn gedachten) het gelijmd hebben? 

Gelukkig bleek dat gewoon behangersplaksel te zijn geweest en nu is mijn

huis helemaal kaal.

IK kan gaan de binnenkant gaan opbouwen. 

 

Het van Minnenhuis komt mettertijd aan de muur te hangen. Het is nu al

zo zwaar dat er eigenlijk geen extra gewicht (behalve dan van de

inrichting) meer mag bijkomen.

Je hebt plastic strips in de handel en daarmee kun je namaak steentjes

van zilverzand op je huis maken, ziet er heel echt uit. 

De afgelopen weken heb ik al mijn kasten op zijn kop gezet om die strips

te zoeken, maar ze zijn onvindbaar, maar ik weet nu wel wel weer hoeveel

ik in voorraad heb. 

De leukste dingen kwam ik weer tegen, niet dat je ze vergeet, maar je gaat

het weer eens met andere ogen bekijken. Prachtige kroonluchters, een hele

mooie set voor het boudoir, bestaande uit wastafel, bijpassende

prachtige geborduurde handdoekjes, bijbehorende parfumsetjes en meer van

dat moois. Tijdens het in en uitpakken kreeg ik weer de mooiste visioenen 

over mijn poppenhuis.

Nu ziet het er zo uit, er moet nog veel gebeuren. 

 

                                                 

  trappen weg                                                                 behang afweken                                                                                        klus geklaard

 

 

Natuurlijk kan ik de strips niet vinden, dus goede raad was duur en heb zelf zo'n

soort strip gemaakt. Plastic beprint, uitgesneden en proefjes gemaakt en het lijkt

te werken,maar nu nog op het poppenhuis uitproberen of het inderdaad lukt.

 

Wat een tegenvaller, ik vond het steentjes maken op het huis niet mooi worden,

dus alles er weer afgestoken en de binnenkant weer gewit. 

 

 

 

Ben ook weer eens op internet gaan zoeken naar het huis en zag een paar

prachtige foto's van de binnenkant.

Ondertussen beef ik denken aan hoe onze keuken aan de tuinkant was.

Daarin zaten 2 ramen boven het aanrecht. Dat wilde ik ook weer en

heb een nieuwe 2e achterkant van het huis gemaakt om daarachter een

foto van een tuin te plakken. Hetzelfde met de huiskamer boven de keuken

nu alleen nog een foto vinden met boomtoppen.

 

 

   achterwand keuken                                                                         achterwand huiskamer

 

 ramen met achtergrond

 

Januari 2013

 

Het was een uitzoek klusje. Omdat de trappen te stijl werden als ze van beneden

naar boven in 1 trap moesten, daarom heb ik er gedeelde trappen van gemaakt.

Hierdoor bleken de  plafonds te laag en moest er een stuk van de vloer uitgezaagd

worden.  Mag het bijna niet zeggen, maar was een rotklus, ben je toch zo maar

een middag mee bezig.

 

              

        zoals het was                   meer uitgezaagd

 

Met de trappen ziet het er al meteen een stuk beter uit. Op de foto lijken

de trappen schots en scheef te staan, maar in werkelijkheid staan ze recht.

Ben nu bezig met het uitdenken van de leuningen, want mijn dames en

heren mogen toch geen val van deze trappen maken? 

 

                            

 de eerste trap                                   Alle trappen staan

 

Mist u de trap naar de zolder? Ja dat kan. Het wordt een zgn Vlizo-trap.

U ziet dan alleen maar het luik met een trektouw. Nu is het nog een gat.

Wie problemen met sommige maaksels voorziet zoals ik, dan moet je slim

zijn.

Het plan is dat de trap een rode loper krijgt. maar of die toekomst droom

uit komt? De tijd zal het leren.

 

Wordt vervolgd.